روز پنجم .

اشک هایم را نخواهی دید !

قول داده ام !

به خودم!

به دلم !

به  خدای خودم !

فقط بگذار و بگذر

دلش را داشته باش

یا تمامش کن یا من این کار را خواهم کرد ......

---

آن شب را تو نبودی  

تو یادت نیست

آن شب بارانی ولیعصر را

آسمان بارانی نبود

چشمان من بود که می بارید بی آنکه تو بدانی

تویی که باید می بودی ؛ نبودی

تویی که سر انگشتانت اشکهایم را پاک می کرد؛ نبودی

من سرم را پایین انداختم

و اشکهایم را فقط زمین خدا دید ....

و تویی که هیچ وقت نفهمیدی

آن اشکها را مسبب تو بودی

دلم بی طاقت شده

اما دیگر اشکی نیست

دلی نیست

هیچ چیز نیست

همه چیز تنها 6 حرف است

ت ن ه ا ی ی

تو بخش نکن من می کشم

تک تک حروفش را می کشم

تک تک درد هایش نصیب من

تو بخند ! 

---

می شمارم ...... هر لحظه نبودنت را ...... وقتی تمام شد ......دیگر تمامی !!!!!